De lege cirkel: een kwestie van niet-iets!
november 1, 2016
Met lege handen naar de markt
november 13, 2016
Laat alles zien

Teruggekeerd naar de oorsprong

2016-11-06 BlogHoe kunnen we verdragen dat we op weg zijn op een pad wat nergens heen gaat en je ook nooit aankomt? Hoe kan het dan dat we op een gegeven moment terugkeren naar de oorsprong omdat alles volbracht is? Tijdens je leven kan het zijn dat je een oproep hoort om verder te willen kijken dan wat je daar op dat moment gewoon bent te zien. De gebruikelijke antwoorden over hoe jij het leven benadert, werkt niet meer en je besluit spreekwoordelijk op reis te gaan.

Zo zijn we ongeveer 10 weken geleden begonnen met het boekje van Nico Tydeman:  ”Het temmen van de Os”. Je zou kunnen zeggen dat jouw reis naar de essentie van de dingen maar ook naar je eigen essentie, verloopt langs een omweg, als een wereldreis, langs analyses, dagdromen, afkeer en verlangen, fantasieën, godsdienst en rituelen, tot je weer bij de bron komt, het begin dat nooit een begin was zoals het ook nooit een eindpunt zal zijn.

Ons bewustzijn heeft de behoefte om zich in de duizend dingen te nestelen waardoor de leegte waarin alle vormen zich uiteindelijk aandienen niet meer gezien wordt. We zien dit en dat, we horen zus en zo, we vinden er iets van en daarmee maken we onderscheid en ontstaat een IK die dat alles waarneemt. We kijken maar zien het innerlijk beeld; we leven vanuit herkenning. Groot geworden door imitatie zijn we vaak tot niet veel anders in staat.

De leegte vraagt de werkelijkheid intact te laten. Waarnemen is vaak tegelijkertijd iets willen doen met het waargenomene, het neemt ook de begeerte mee van de waarnemer. Hiermee veranderen we de essentie en ontstaat de illusie van onze werkelijkheid. Terugkeren naar de oorsprong vraagt om aandacht en aanwezigheid, wonen in de rustige stilte van het niet-doen (wu-wei genoemd).

Wat zen betreft zijn er alleen maar deuren, toegangspoorten naar de oorsprong, naar de essentie van alle dingen en levende wezens. Je reis gaat over wakker worden, Boeddha ontmoeten en het Nirwana, het uitdoven van de verlangens. Dan keer je terug en staat de boom in volle bloei ….

Namasté,

Sjaak Ruivenkamp

2 Comments

  1. Regien schreef:

    Er is geen einde en geen begin
    aan deze tocht, geen toekomst, geen verleden,
    alleen dit wonderlijk gespleten lange heden.

    Aan deze dichtregels van Vasalis moest ik ineens denken