“De geest die geen muren en grenzen schept, die geen vaste verblijfplaats heeft, geen houvast kent, is de geest van een beginner. Hij is een met de voortdurende beweging van het leven: volledig, totaal en eindeloos in beweging. Hij onderzoekt, ziet en ervaart alles wat opkomt. Alleen zo’n geest kan werkelijk vreugdevol zijn, altijd fris en nieuwsgierig.”

Als wij de ogen openen zien wij dingen, we hebben er een naam aan gegeven en door die naam heeft het een betekenis ontvangen. De betekenis geeft ons zekerheid. We kunnen zo ongeveer wel verwachten wat we aan datgene hebben, of we er bang voor moeten zijn, naar moeten streven het te bezitten of we zijn twijfelachtig omdat we niet weten wat we ermee aan moeten. In mijn zen opleiding heeft mijn zen leraar mij uitgenodigd om naar de ruimte tussen de dingen te kijken. Niet naar de dingen maar die lege ruimte ertussen. Ik bemerkte dat dit een hele moeilijke opdracht was. Mijn ogen werden obsessief getrokken naar de dingen. Wat betekent dat? Dennis Genpo Merzel gaat daar nader op in.

“Het is als een stromende rivier. De rivier stroomt zeer snel en is erg diep en breed. Voortdurende beweging, onophoudelijk stromen. Deze stromende rivier is de werkelijkheid en het leven. Omdat de beweging zo snel gaat en steeds weer verandert en verdwijnt, zoeken we houvast. We zoeken iets veiligs en zekers.

Het is alsof we de rivier willen verlaten om een kuil te graven in de oever. De kuil stroomt vol met water. Zoekend naar zekerheid en veiligheid, naar iets waar we op kunnen vertrouwen, spelen we in die kleineplas naast de rivier.

Daarmee missen we het een zijn met de stromende rivier, met het leven en de werkelijkheid zelf. Het vereist grote moed en vertrouwen om uit die poel met stilstaand en levenloos water te klauteren en terug te springen in de stromende rivier van het leven.”

Ons gehele systeem van denken, voelen, fysieke lichaam en ons gedrag staan in het teken van overleven. Het ego niveau wil zekerheid en weten waar bedreigingen vandaan komen. Deze alertheid wordt in onze prestatiemaatschappij nu getriggerd door deadlines, beoordelingen, carrière maken, heel veel willen – ook als ons dat amper lukt – en levert een constante activatie op van het vecht- en vluchtcentrum (emotionele brein). Hoe meer wij in die flow van stress verblijven, hoe minder wij baat hebben om in die rivier te verblijven. In die rivier kunnen wij niet voorbereiden, dagdromen, piekeren, plannen en zorgen dat alles goed voor elkaar komt. In vele managementtrainingen gaat het tegenwoordig over wendbaarheid, je nergens aan vastklampen en open staan voor wat zich aandient. Agility noemen de folders dit. Ik noem het zen. De moed vinden om je zekerheden los te laten.

Namasté,

Sjaak Ruivenkamp

Met dank aan Dennis Genpo Merzel
met zijn boek: 24/7 Dharma