De komende lesavonden zullen in het teken staan van het prachtige boek van Charlotte Joko Beck: “Alle dagen zen”.

In mijn werk als trainer en coach hanteerde ik een voor mij belangrijke versregel uit een gedicht van Hella Haasse: “Alles in het leven is een oproep om met hart en ziel te functioneren (…)”

In mijn persoonlijke studie kwam ik ook het boek van Joko Beck tegen en het sprak mij gelijk aan. Zij heeft een manier van lesgeven die recht doet aan enerzijds de westerse cultuur en anderzijds haalt zij alle opsmuk en verhevenheid weg door een zen te onderwijzen die “woe shih” – niets bijzonders genoemd kan worden. Haar zen wordt omschreven als ‘met alles werken’, een manier die alle emoties, gedachten, gewaarwordingen en gevoelens omvat. Zij leert ons gewaar te worden van wat er van moment tot moment plaatsvindt. In plaats van een beperkte, gerichte concentratie, is onze concentratie een meer omvattend gewaarzijn.

Hella Haasse en Joko Beck lijken in die zin veel op elkaar. Je kan niet uitkiezen wat je wel of niet mee krijgt in het leven; zaken overkomen je en je zult er je eigen antwoord op moeten geven. In die zin zijn situaties, personen, nare zaken, wonderschone zaken, ziekte en dood allemaal hulp in vermomming: hoe kan je in het brandpunt van je gedachten en gevoelens gewaar blijven van hetgeen zich aandient, binnen en buiten je, op je kussen tijdens de zazen maar juist ook in je werk, je relaties, je geluk en ongeluk… in een oordeelloos gewaarzijn, een open en alerte houding waarin je ervaart en voelt en alles er mag zijn. Daar schrijft Joko Beck over in haar boek ‘Alle dagen zen’.  We gaan teksten van haar bespreken en naar ons eigen leven trekken.

“We zitten gevangen in de paradox dat we enerzijds het leven een nogal ingewikkelde puzzel vinden, die ons veel leed bezorgt en anderzijds zijn we ons vaag bewust van het feit dat het leven grenzeloos en onbeperkt is. Dus zoeken we naar een oplossing van de puzzel. “

“Ons hele leven bestaat uit een klein subjectief persoon die buiten zichzelf naar een object zoekt. Maar als je iets neemt dat beperkt is, wat lichaam en geest zijn, en zoekt naar iets dat buiten je ligt, wordt dat iets een object wat dan ook beperkt zal zijn. Dus dan heb je iets beperkts dat op zoek is naar iets anders beperkts en eindig je dus met nog meer van de dwaasheid waar je je zo ellendig door voelde”.

Namasté,

Sjaak Ruivenkamp