In de startende augustusmaand,
de zomer lijkt nog vol aan zet,
Dringt de herfst met al zijn klamheid en gerommel, langzaam binnen.
Bladeren zijn niet meer in het groen
Maar aangevreten en aangetast
De zon heeft al een mistige sluier
En de warmte een frisse ondertoon
Het ritme van opgaan, blinken en verzinken, wordt opgevolgd door de machtige stilte van even niets,
Overgang in kleuren
Nu, vol in de zomer, warm en zwoel
in de pracht van het moment,
Het verloop kunnen doorgronden,
Zonder weemoed en verlangen
In alles Yin en Yang herkennen
Dat het ene voedsel is voor het andere
Dat in de volheid van het ene
De kiem geboren wordt voor het vervolg
Dat is kijken met de ogen open
Met de blik naar binnen gericht
De adem als de vier seizoenen
Als je de zomer vasthoudt, ga je dood!
Als de gevoelde waarheid in je hoofd
De kiem van het andere niet mag kennen
Als de waarheid alles doet verblinden
Dan zie je niets, dan ben je dood!
Namasté,
Sjaak Ruivenkamp
1 Comment
Mooi gezegd Sjaak: de adem als de vier seizoenen. De seizoenen proberen vast te houden heeft geen zin, ze komen en gaan net als je adem.
Laat de herfst maar komen!