Het zien van de os
januari 17, 2023
Het temmen van de Os
januari 31, 2023
Laat alles zien

Het vangen van de Os

Regeren is vooruitzien. Dat is een uitspraak die breed in ons collectief bewustzijn is verankerd. Je moet je bezighouden met wat komen gaat omdat ergens in die toekomst een hindernis, bedreiging of wellicht kansen liggen die gezien moeten worden. Het lijkt een logische redenatie die recht doen aan een maakbare toekomst. Op individueel vlak is het vooral een emotionele drijfkracht die recht doet aan onze drijfveren dat we in essentie zekerheid willen ervaren. Onzekerheid is onze grootste angst.

Als we zazen oefenen – een training in aandacht en ontvankelijkheid – zijn onze ogen open en richten we de blik op de ademhaling. Als we de ogen zouden sluiten en onze aandacht niet op iets richten, heeft de geest de sterke neiging om de verbeelding de vrije loop te laten; er komen gedachten binnen en de geest associeert door en er ontstaat een verhaallijn die bijna altijd gaat over het verleden of de toekomst. Het emotionele brein – gericht op zekerheid ervaren – neemt het over en richt zich op zaken, situaties – noem het dingen – die onze zekerheid zouden kunnen ondermijnen.

Het zien van de os vindt altijd plaats in een glimp; to catch a glimpse wil zeggen een flits zien, een korte verschijning ervaren. Het is als de zon die ineens door de wolken schijnt en je in het volle licht zet. Maar zo zegt Nico Tydeman, de os is moeilijk in toom te houden. Telkens schiet hij weg, onbedwingbaar aangetrokken door de dingen. Wij houden de sterke neiging om ons te richten op de dingen, de omstandigheden of de ander.

Nico gaat verder en drukt zich sterk uit met de volgende woorden: “Spiritueel gezien wordt het gevecht nooit geleverd met anderen of met de omstandigheden. Het conflict wordt gecreëerd op het moment dat de os elders wordt gezocht. De strijd met het eigen bestaan kent slechts de overwinning toe aan degene die verliest en zich kan richten op de overgave aan het leven. Ik ben de strijder die door mij bestreden wordt.”

In ons leven worden we op vele manieren verleid door de leukheid der dingen en door het narratief over verlies en teleurstellingen. Dat is een gevecht wat nooit stopt. We staan aan en vinden in onze beleving steeds weer brandstof om het ‘gevecht’ door te zetten. Dat kan een wenkend perspectief zijn, dat kan een toekomst zijn waarin iets of iemand nooit meer terugkeert, dat kan een zelfbeeld zijn wat niet meer vol te houden is.

En steeds weer – als je je ogen open houdt – kan je een glimp opvangen van dat wat er is. De os heeft de sterke eigenschap zich altijd en eeuwig te openbaren. Maar dan moet je wel leren je ogen open te houden, weten waar je je mee verbindt. Zen is een beoefening tot overgave, je erbij neerleggen met een milde en vriendelijke innerlijke blik.

Comments are closed.