Zoeken naar de os
augustus 30, 2016
Het zien van de os
september 11, 2016
Laat alles zien

Het zien van de sporen van de os

2016-09-04 BlogAls de os staat voor de oorspronkelijke natuur en een weergave is van de innerlijke staat van geluk, vrede en liefde dan mag gezegd worden dat een ieder daar wel een glimp van wil opvangen. Het is een feit dat we die oorspronkelijke natuur in de loop van ons leven kwijtraken, wat op zichzelf niet zo vreemd is. Immers, wij leren de wereld kennen als een totale verstrengeling van eigenschappen die samen onze werkelijkheid vormen. De indrukken die wij in de opbouw van ons leven opdoen bepalen vaak voor een belangrijk deel de wijze waarop wij in het leven staan. Nico Tydeman noemt dat in zijn boek ‘Het temmen van de os’, bevroren tijd. Tijd die niet meer in beweging is omdat wij het in ons denken vast zetten. We blijven in het verleden hangen of maken ons druk over dat wat nog moet komen. Zo missen we telkens de ervaring van wat nu gaande is.

“Een zonnestraal ontdooit de bevroren tijd”, zegt Nico Tydeman. Dat betekent in die zin dat een indrukwekkende ervaring, fijn of niet fijn, je helemaal brengt in de ervaring van wat op dat moment gaande is. Er is in die staat van zijn alleen maar een onbegrensde toenadering – in mij en naar mij – van de werkelijkheid. Zo kan je zeggen dat ons leven een feitelijke aaneenschakeling is en een onontkoombare verplaatsing van moment naar moment. Maar wij hebben een escape: wij denken! Onze gedachten springen als een aap in een oneindig pakhuis van plank naar plank om daar de meest bizarre, spannende, ontkrachtende, ondermijnende of inspirerende gedachten op te halen. De werking van al die gedachten hebben naast een functioneel karakter – effectief zijn in ons leven – ook een versluierend effect. We missen dat wat gaande is en zitten in ons denken in het verleden of in de toekomst.

Door dat dominante denken verdwijnen we uit onze ervaring en zitten we gevangen in bevroren tijd. Soms kan een situatie een ervaring geven die iets in ons wakker maakt. Binnen de zen noemen we dat: het zien van de sporen van de os! Zitten in de stilte is de training om je open te stellen, je ontvankelijk te maken voor die ervaring.

Namasté,

Sjaak Ruivenkamp

Comments are closed.