Hoeveel liefde kan je aan?
augustus 28, 2015
Het innerlijk kompas
september 11, 2015
Laat alles zien

Probeer het eens niet te weten

Foto: Kees van Es

In de zen lessen van afgelopen week is het gegaan over twee belangrijke onderwerpen: hoe kan je meer je intuïtie volgen en is het raadzaam om meer vanuit een ‘niet- weten’ in het leven te staan? Het lijkt alsof het twee totaal verschillende onderwerpen zijn die weinig met elkaar van doen hebben. Toch is dat niet helemaal waar. Je intuïtie zetelt in het collectief onderbewuste en is niet actief met je wil te benaderen. Het komt pas in je bewustzijn als je ervoor open staat. De ervaring leert dat je geest dan kalm dient te zijn en niet vol moet zijn met allerlei opvattingen, ideeën en vaste overtuigingen over hoe de situatie waarover het gaat in elkaar steekt. Pas als je al die gedachten hebt losgelaten, kan er uit je diepste essentie een kennis, een andere wijsheid, vrij komen die intuïtie genoemd kan worden.

Vele mensen hebben echter een voortdurende stroom aan gedachten en zitten vaak met heftige emoties over van alles en nog wat. Dat kan veroorzaakt worden door een woelige en turbulente jeugd dan wel vroegere periode maar ook kan het gaan over een actuele situatie waar je enorm in verwarring bent geraakt. Juist in die fase is het lastig bij die diepere wijsheid – de intuïtie – in jezelf te komen. Vaak kiezen wij in die situatie dan ook voor ‘oude oplossingen’ die ergens in ons verleden al eens gewerkt hebben. Uiteindelijk ga je dan merken dat deze oplossingen maar voor even werken maar het dieper liggende probleem in stand houden. Er is behoefte aan een andere wijsheid. (Zen meditatie kan zeer goed helpen om helderheid te brengen in deze woelige tijden. )

Om bij die andere wijsheid in jezelf te komen, mogen we dus meer onze opvattingen en vaste overtuigingen los gaan laten. Je komt dan in een fase terecht dat je het niet meer weet. De kans is groot dat je enorm gespannen raakt want “het niet weten” levert weinig controle op en geeft ook geen garantie tot succes. Als dat nu net jouw persoonlijke behoefte is, kan je het met deze fase behoorlijk lastig hebben. Toch is het een zaak om dit eens rustig zijn gang te laten gaan. De uitnodiging is om stil te worden en je gedachtestroom met een vriendelijk gewaar zijn te volgen als een soort toeschouwer. Kijk naar je eigen gedachten met een milde blik, zonder oordeel erover.

Als het je lukt om dit proces te volgen, kan je ervaringen krijgen die een ander perspectief aanreiken over de situatie waarin je zit. In die zin is het niet – weten een waardevolle aanvulling op onze kennismaatschappij. Een wereld waarin we voortdurend beoordeeld worden op wat we weten, welke opleiding we hebben gedaan, wat je CV is en of je al weet dat…..

Zeg eens vaker “nee, dat weet ik niet”. Wordt stil van binnen en observeer de stroom van gedachten met een milde en vriendelijke innerlijke blik.

Namasté

Sjaak Ruivenkamp

3 Comments

  1. rosemarijn schreef:

    Veel meditatieleraren stellen voor om te stoppen met denken. Voor de meeste mensen en voor mij ook is dat een onmogelijke opgave. Jouw suggestie om al die gedachten gewoon te laten bestaan, maar ze tegelijk een beetje te relativeren en te observeren vind ik mooi; het lijkt me het proberen waard. Die “innerlijke stilte” komt misschien vanzelf nog wel eens.

    • Sjaak Ruivenkamp schreef:

      Prachtig streven Rosemarijn. We zijn gebouwd om te denken maar kunnen kiezen of we met onze gedachten versmelten of niet. Vanuit de observatie ontstaat vanzelf een afstand, een soort onthechting.

  2. Regien schreef:

    Mediteren, hoe doe je dat? Gaan zitten, in en uitademen, tellen tot 10, 20 minuten lang, leeg worden. Een makkie zou je denken. Niet dus, en al helemaal niet in turbulente tijden als je hoofd vol zit met boosheid, teleurstelling, wrok en onzekerheid. Maar deze week leerde ik dat ‘leeg’ worden geen dwingend moeten is, juist van al je gedachten en gevoelens die tijdens het stil zitten in je op komen leer je jezelf kennen, zelfs al hou je het mediteren maar 3 minuten vol.
    Mooie, hoopvolle meditatieles, Sjaak!