Waar doe ik het voor?
december 11, 2016
Weten is ook niet alles
januari 16, 2017
Laat alles zien

Het leven versnelt voortdurend

2017-01-08 BlogIn de huidige tijd hebben veel mensen het gevoel dat alles steeds sneller gaat. Wij moeten ons aanpassen aan nieuwe technologieën, eindeloze herstructureringen en veranderende trends voor wat betreft voedsel, mode en andere wondermiddelen. Critici van deze versnellende ontwikkeling wijzen erop dat snelheidsverhoging leidt tot een algemene vervreemding van onze activiteiten en het ervaren van een permanent gevoel van tijdgebrek.

In deze steeds versnellende cultuur moeten wij allemaal zien bij te blijven. Dat doen we door voortdurend jezelf in te stellen op ontwikkeling, innovatie en verandering. De ideale werknemer ziet zichzelf tegenwoordig als een reservoir van competenties, waarbij hij/zij zelf verantwoordelijk is om deze te monitoren, te ontwikkelen en te optimaliseren.

In deze cultuur heb je voeten in plaats van wortels nodig. Als je voeten hebt kun je meebewegen, je bent mobiel, stroomt en bent veranderlijk. Heb je daarentegen wortels, dan sta je stil en ben je vast geroest. Het credo lijkt te zijn: “Do more (ongeacht wat je kunt), Feel Beter (ongeacht de reden van je gevoelens) en Live Longer (ongeacht de kwaliteit van leven)”.  Het lijkt soms wel alsof de ontwikkeling een doel op zichzelf is geworden.  Er ontstaat een vicieuze cirkel, waarin we ons naar binnen richten om ons te kunnen handhaven in de onzekere wereld, die steeds onzekerder wordt. Zonder geworteld te zijn in familie, vereniging en buurt komen we steeds meer alleen te staan met onze levens en eenzame zelforiëntatie. “Op jou komt het aan en als je gemotiveerd bent kan je alles bereiken”, is een peptalk die tegenwoordig veel gehanteerd wordt. Als het dan toch niet lukt, is de conclusie dat het aan jou ligt. Je hebt niet genoeg gegeven, je motivatie klopt niet, je zelfbeeld (ego) is te klein, kortom, de sleutel tot verandering ligt in jezelf. De zelforiëntatie leidt dan tot teleurstelling, frustratie en wellicht depressie. Het lijkt alsof je de rijdende trein niet meer kan bijhouden. Je schiet te kort….

Wat nodig is dat we leren om stil te staan, leren dat de imperfectie er nu eenmaal ook is, dat we mogen leren om te falen en daar mild naar kunnen kijken. Zen meditatie leert je in die verstilling je anker te vinden. Leren om te gaan met ongemak, met de pijn die het leven nu eenmaal ook geeft. Zen meditatie leert je zelfbeheersing, gemoedsrust en waardigheid. In deze wereld van verandering is het hard nodig dat wij allemaal leren stil te staan. ‘Happy new year’.

Namasté,

Sjaak Ruivenkamp

 

(bron: Standvastig van Svend Brinkmann)

4 Comments

  1. Jeanne van Es schreef:

    Sjaak, zo mooi zo waar. Ik sta er zelf ook veel te weinig bij stil en laat me vaak meenemen in de flow van het leven. In de snelheid, in het moeten, in verwachtingen van anderen en zo verder.

    Ik ga vaker stil staan.

    Voor mij mag de Blog op deze manier doorgaan. Mooie en zi(e) nvolle overdenkingen en een goede aanvulling op de lessen.

    Ik geef toe dat ik de Blog maar zo af en toe las, ik vergat het gewoon, maar nu ga ik deze zeker elke week lezen. Ik ga die tijd nemen.

    • Sjaak schreef:

      Door vaker stil te staan, kiezen we steeds beter richting en komen we uiteindelijk beter uit.

  2. Kees van es schreef:

    Mooi…….stonden we maar eens stil…….helaas is dat voor vele geen optie…..

    • Sjaak schreef:

      De vrije wil om te kiezen verstopt zich maar is er wel. Griep of ander ongemak leert je dat het geheel gewoon door gaat terwijl jij in het bed ligt….